De spanning stijgt…

Ons avontuur komt nu wel heel dichtbij. De vluchten en hotels zijn geboekt en vrijdag stappen we al in het vliegtuig! Het grote avontuur tegemoet. Ook is inmiddels meer duidelijk wat er van ons verwacht wordt. We kijken er enorm naar uit om zelf te mogen ervaren welke projecten onze bank steunt. Maar tegelijkertijd stijgt ook de spanning. Je gezin achterlaten…we willen er nog niet te veel bij stilstaan.

“Is je koffer al gepakt?”
“Nee, nog tijd genoeg.”

Maar is er wel echt nog tijd genoeg? De week van de waarheid is aangebroken. Paspoort, malariatabletten, ORS, imodium, wat pleisters en een schaartje, dan heb je toch genoeg met 2 BHV-ers op reis? Woensdag nog even dollars halen bij het GWK en dan wordt het langzaam tijd om de koffer te gaan pakken. Ruim 20 kg aan kleding voor één week zou moeten lukken. Misschien maar niet te veel laden, dan is er nog ruimte om wat mee terug te nemen.

Het is toch een andere voorbereiding dan ik/we gewend zijn. Met collega’s op reis, waarbij de reis ook nog eens voor je geboekt wordt geeft toch andere voorpret en -spanning.

Maar wat een ontzettend mooie kans om dit avontuur te mogen beleven. Met 4en de projecten bezoeken en meegenomen worden in de bijdrage die we kunnen leveren. Ook in gesprekken met klanten wordt duidelijk dat ons blad Dichterbij gelezen wordt, want men is een beetje bekend met de projecten in Laos. Ik zie kansen om dit uit te breiden!

We nemen jullie – ons gezin, onze familie en collega’s – graag mee in het grote avontuur. Nu maar hopen dat het internet ons niet in de steek laat in Laos en dat we wat tijd hebben voor een verslagje. Zodat we snel ons eerste reisverslag en foto’s kunnen plaatsen.